BERLİN ANTLAŞMASI (1878): Osmanlı Devleti'nin Toprak Kayıpları ve Bölgesel Değişiklikler

Berlin Antlaşması (1878): Osmanlı Devleti'nin Toprak Kayıpları ve Bölgesel Değişiklikler

Berlin Antlaşması, 1877-78 Osmanlı-Rus Savaşı'nın (93 Harbi) sonucunda Osmanlı Devleti ile İngiltere, Rusya, Fransa, Almanya ve İtalya arasında 1878 yılında Berlin'de imzalanan bir barış antlaşmasıdır. Bu antlaşma, savaş sonrası durumu düzenlemek ve Balkanlardaki sorunları çözmek amacıyla yapılmıştır.

Antlaşmanın Önemi ve Sonuçları:

• Antlaşma sonucunda Osmanlı Devleti, savaşın kaybedeni olarak önemli toprak kayıpları yaşamıştır. Doğuda ve Balkanlarda birçok bölgeyi kaybetmiştir.
• Bosna-
  Hersek özerk hale getirilmiş, ancak fiilen Avusturya-Macaristan'ın yönetimine geçmiştir.
• Bulgaristan Prensliği kurulmuş ve Osmanlı Devleti'nin bu bölgedeki egemenliği zayıflamıştır.
• Sırbistan, Karadağ ve Romanya Osmanlı Devleti'nden ayrılarak bağımsızlıklarını kazanmışlardır.
• Osmanlı Devleti, Elviye-i Selase olarak adlandırılan Kars, Ardahan ve Batum topraklarını Rusya'ya vermek zorunda kalmıştır.
• Antlaşma sonucunda Ermeni Meselesi, uluslararası arenada resmen gündeme gelmiştir. Antlaşmanın 61. maddesi, Osmanlı Devleti'ni Ermenilere karşı koruma ve haklarını garanti etme yükümlülüğü altına sokmuştur.
• Antlaşma, Osmanlı Devleti'nin zayıfladığını ve iç sorunlarının arttığını göstermiş, böylece Batılı devletlerin bölgedeki nüfuzunu artırmıştır.
• Berlin Antlaşması, Osmanlı Devleti'nin zayıflamasının ve toprak kayıplarının bir yansıması olarak tarihi bir dönüm noktasıdır.

Sonuç: Berlin Antlaşması, Osmanlı Devleti'nin 93 Harbi'nin sonucunda toprak kayıpları ve bölgesel değişiklikler yaşadığı önemli bir anlaşmadır. Bu antlaşma, Osmanlı Devleti'nin gerilemesinin ve bölgesel denge değişikliklerinin bir yansıması olarak tarih sahnesinde önemli bir yer tutmaktadır.